ابهام درباره احتمال یک تغییر در فدراسیون ژیمناستیک
تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۶۰۴۶۰
به گزارش "ورزش سه" به نقل از تسنیم، فدراسیون ژیمناستیک بدون شک پرحاشیه‌ترین فدراسیون ورزشی کشور در یک سال اخیر بوده است و ظاهراً پایانی هم بر این حاشیه‌ها وجود ندارد.
سال گذشته و پس از کش و قوس‌های فراوان، زهرا اینچه درگاهی از سمتش کنار رفت و حمید احمدی نایب رئیس وفت فدراسیون به عنوان سرپرست منصوب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در اواخر دوره حضور احمدی و همچنین پس از انتخاب مرزوقی، موضوع ایمیل‌های فدراسیون بر سر زبان‌ها افتاد. گفته می‌شد مسئولان سابق فدراسیون ایمیل رسمی این نهاد را در اختیار دارند و آن را در اختیار دو سرپرست بعدی قرار نداده‌اند. همین مسئله باعث شده تا ارتباط فدراسیون ایران با فدراسیون جهانی ژیمناستیک قطع شود. این در حالی بوده که مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در تابستان به سوئیس سفر کردند و در جریان دیدار با مسئولان فدراسیون جهانی، قول همکاری و انجام روند انتخاباتی را گرفتند تا هرچه سریع‌تر انتخابات برگزار شود.
طبق همین صحبت‌ها و قول‌ها، انتخابات کمیسیون‌های داوران، مربیان و ورزشکاران نیز انجام شد و البته هیچ‌وقت نتایج آن اعلام نشد تا بر ابهامات افزوده شود. پس از آن نیز قرار بود ثبت‌نام از نامزدهای ریاست صورت بگیرد که این اتفاق، شروع نشده به پایان رسید تا در زمان دیگری انجام شود.
پیرامون این عدم ثبت‌نام عنوان شد که برخی از مسئولان سابق اشاره‌هایی به اساسنامه کرده‌اند و طبق برخی از بندهای آن گفته‌اند که ثبت‌نام نباید انجام شود.
با وجود همه این مسائل، اصلی‌ترین موضوع به در اختیار نداشتن ایمیل فدراسیون برمی‌گشت؛ موضوعی که بارها مورد انتقاد مسئولان فدراسیون و همچنین وزارت ورزش قرار گرفت. محمد پولادگر معاون وزیر ورزش روز 19 شهریور ماه در مصاحبه‌ای گفته بود: «در ژیمناستیک هم شرایط خاصی به وجود آمد که دو جلسه تاکنون برگزار کرده‌ایم و امیدوارم در این هفته بتوانیم مشکلات و برخی از کارشکنی‌هایی که صورت می‌گیرد را برطرف و انتخابات را برگزار کنیم. آنچه که مسلم است و فدراسیون جهانی هم بر آن تأکید دارد، برگزاری انتخابات با رعایت اساسنامه است. این در دستور کار قرار دارد و یقیناً بر همین دو اصل جلو می‌رویم».
اشاره پولادگر به کارشکنی‌ها همین داستان ایمیل‌های فدراسیون است که گفته می‌شود در اختیار مسئولان سابق قرار دارد.
آرش فرهادیان مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها در وزارت ورزش روز سه‌شنبه هفته جاری عنوان کرد که ثبت‌نام از نامزدهای ریاست در هفته آینده انجام خواهد شد. شنیده می‌شود که تغییراتی در دو، سه روز آینده در فدراسیون صورت می‌گیرد. گفته می‌شود محسن سلیمانی دبیر سابق فدراسیون قرار است یکبار دیگر این پست را در اختیار بگیرد و کارش را به عنوان دبیر مجمع انتخاباتی جلو ببرد. این در حالی است که مقداد قلندرپور سرپرست دبیری فدراسیون هفته گذشته از سمتش کنار رفت و این پست اکنون خالی و بدون مسئول بوده و در واقع همه چیز برای بازگشت سلیمانی مهیاست.
حال سؤال این است که آیا مسئولان وزارت ورزش می‌خواهند با این انتصاب، به نوعی شرایط را برای در اختیار گرفتن ایمیل فراهم کنند تا مشکلی برای برگزاری انتخابات وجود نداشته باشد یا اصلاً این فرضیه و شایعه صحت ندارد. این پرسشی است که باید مسئولان وزارت ورزش درباره آن شفاف‌سازی کنند.
این اتفاق البته شاید یک باخت دیگر را برای مسئولان وزارت ورزش رقم بزند؛ از آن جهت که ممکن است مسئولان سابق فدراسیون پس از ورود، دوباره همه چیز را در اختیار بگیرند و شرایط را به نفع خودشان رقم بزنند.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: مسئولان وزارت ورزش مسئولان سابق ثبت نام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۶۰۴۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن یا ترامپ؟ / کدام نقاط ابهام، سرنوشت کاخ سفید را غیرقابل پیس‌بینی کرده؟
به گزارش خبرآنلاین در حال حاضر انتخابات شخصیت‌محور و حول دو شخصیت کاملا متفاوت می‌چرخد. بایدن، کاندیدای حزب دموکرات شخصیتی است که تجلی و تبلور نظام ایالات متحده در تمامیت آن است. او با توجه به مراحل گوناگونی که در زندگی سیاسی خود داشته، محصول نهایی نظام (Establishment) آمریکا و نخبگان حاکم بر آنهاست.
هرچند که ترامپ یک دوره رئیس‌جمهور آمریکا بوده، اما نسبت به نظام سیاسی و مخصوصا نخبگان حاکم آن نه فقط خودی محسوب نمی‌شود، بلکه تمایلات خاصی بروز داده و می‌دهد که همگی نشانه‌هایی از شک و تردید او درخصوص نهادها و نخبگان حاکم است. نمی‌توان او را ضدنظام خواند؛ ولی به راحتی می‌توان او را بی‌ایمان و بی‌باور به کارآیی مخصوصا جنبه‌های سیاسی نخبگان حاکم دید.
همچنین روشن است که در تحلیل بایدن و ترامپ از نظر روان‌شناختی با دو تیپ شخصیتی روبه‌رو هستیم. البته هر دو قدرت‌طلب و قدرت‌پرست هستند؛ اما شخصیت ترامپ، توده‌گرا، پرخاشگر، ناامن، توطئه‌اندیش و البته توانا در ایجاد ارتباط با مردم و اقشار عادی اجتماعی است.
بایدن، نخبه‌گراست و با اقشار فرادست اجتماعی بهتر می‌تواند ارتباط برقرار کند. او اهل سازماندهی و اجماع‌سازی است. بایدن ایدئولوژیک و با چارچوب‌های شناختی مشخص نسبت به آمریکا و جهان است و در مقابل، ترامپ، اهل معامله و در حوزه مسائل کلان و استراتژیک دیدگاه‌های سیالی دارد.
روشن است که از این بعد، حملات بایدن و ترامپ به شخصیت، هویت و پندار و گفتار یکدیگر در کانون مبارزات انتخاباتی قرار خواهد گرفت .نوع و درجه و شدت حملات به یکدیگر، متفاوت و بی‌تردید حملات از این به بعد بی‌رحمانه‌تر خواهد بود. ترامپ با توجه به مهارت‌های پیشین رسانه‌ای، در پردازش عبارت‌ها و واژگان کوبنده توانایی بیشتری از بایدن دارد. نقدا ترامپ بایدن را با عنوان عامه‌پسند «جو خواب‌آلود» (Sleepy Joe) یاد می‌کند. به سن بالای او و نسیان‌ها و فراموشی‌های متعدد او می‌تازد و بایدن بر کاستی‌ها و کژی‌های رفتاری ترامپ خرده می‌گیرد. واضحا حملات این دو به یکدیگر بسیار شخصی و بسیار بی‌رحمانه خواهد بود.
همچنین روشن است که این انتخابات، حول دو هویت و جهت‌یابی در سیاست داخلی و خارجی آمریکا می‌چرخد که البته بخشی از این نبرد هویتی، کهن و با پیشینه طولانی در حیات سیاسی آمریکاست. تفاوت نگرش بین طرفداران دولت حداقلی که جمهوری‌خواهان هستند و دولت غیرحداقلی که دموکرات‌ها در پی آن هستند، ریشه‌ای گسترده در تاریخ اندیشه و عمل سیاسی آمریکا و فراتر از آن در غرب دارد. کشمکش سوسیال دموکراسی و لیبرال دموکراسی پدیده‌ای فراگیر در کلیت غرب است. بایدن یک سوسیال دموکرات و ترامپ یک لیبرال افراطی مخصوصا در کاهش مالیات‌هاست، فراتر از این زیرساخت اندیشه‌ای، روشن است که آمریکا دوقطبی‌شده و قطب‌بندی‌ها حول مسائلی چون هویت آمریکایی، مهاجرت، تجارت، مذهب، آزادی‌های اجتماعی، مالیات، رابطه با دنیای خارج، تعلیم و تربیت و در یک کلام نگرش آمریکا به خود و به دیگران می‌چرخد.با دو آمریکا روبه‌رو هستیم؛ ترامپ آمریکای باز از نظر اقتصادی (نه البته در تجارت) و بسته از نظر فرهنگی و اجتماعی را نمایندگی می‌کند و بایدن اقتصاد باز ولی با مقررات و ضابطه‌مند و تا حدودی بسته درباره ایجاد برابری اجتماعی همراه با آزادی‌های گسترده ذهنی را دنبال می‌کند. نژاد و فرهنگ در میان موضوعاتی عمیقا جداکننده هستند.
آنچه ذکر شد، روشنی‌ها به‌طور نسبی و اجمالی بودند. اما هر انتخابات، ازجمله انتخابات آمریکا، مخصوصا در این مقطع زمانی با ابهامات متعددی روبه‌رو است.
جمع‌بندی حدود هفت نظرسنجی آن است که در سطح ملی بایدن ۴۵درصد و ترامپ ۴۴درصد از آرا را در موقعیت کنونی به خود اختصاص داده‌اند. ولی این جلو بودن بایدن ممکن است پایدار نباشد. ابهامات در این میان نقش دارند.
ابهامات داخلی برای هر دو طرف کم نیستند. ابهام در سرنوشت نهایی پرونده‌های حقوقی ترامپ را نمی‌توان دست گرفت. ابهام دیگر ظرفیت مالی و توان پشتیبانی اقتصادی از اردوگاه‌های انتخاباتی است. ترامپ در این حوزه عقب‌تر است و از همه جالب‌تر برای آمریکایی‌ها که البته برای کسانی که در خارج از آمریکا هستند، حساسیت و هیجانی دربرندارد؛ پویایی بحث آزادی سقط جنین است. توضیح آنکه اکثر اعضای دیوان عالی کشور، نگرش دست راستی و محافظه‌کارانه داشته و چندی پیش یکی از رای‌های صادرشده در دهه۷۰ میلادی آن دیوان را که متضمن آزادی سقط جنین بود، لغو کردند.دموکرات‌ها آزادی سقط جنین را در زمره آزادی‌های طبیعی و مشروع و جمهوری‌خواهان به دلایل مذهبی و فرهنگی با آن مخالفند. این موضوع برای ترامپ دردسرساز شد و در این اواخر اعلام کرد که مساله سقط جنین را باید بر عهده ایالت‌ها گذاشت و در این میان ایالت آریزونا به قانون ممنوعیت مصوبه۱۸۶۰ برگشت و به معنای دقیق کلمه غوغایی در چند روز گذشته در فضاهای رسانه‌ای آمریکا ایجاد کرده که نتایج آن مبهم است.
در بعد خارجی، ابهام‌ها نیز قابل توجه است؛ ولی مهم‌ترین آنها تاثیر بحران غزه بر رای‌دهندگان، مخصوصا دموکرات‌ها است. اغراق نیست، اگر گفته شود که در میان بحران‌های خاورمیانه‌ای هیچ بحرانی مانند غزه در سیاست داخلی آمریکا اثرگذار نبوده و مخصوصا اثرات آن در ایالت‌هایی که به ایالت‌های چرخشی (Swing States) شناخته می‌شوند، جدی است. توضیح آنکه برخی از ایالت‌ها، به‌طور سنتی و پایدار به یک حزب رای داده‌اند و هویت حزبی مشخصی دارند؛ ولی برخی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان با آرای هرچند کم در چرخش هستند. ایالت میشیگان با حدود ۲۰۰هزار آمریکایی عرب‌تبار و مسلمان از زمره آنهاست. بحران غزه ممکن است پیامدهای ناخواسته و نامشخص عمیق‌تری از درگیری آمریکا در خاورمیانه را دربرداشته باشد که آن هم بر ابهام‌ها می‌افزاید. در تاریک و روشنی انتخابات آمریکا، این گزاره جدی می‌شود که سیاست سرنوشت محتومی ندارد و به متغیرهای متعددی بستگی دارد که برخی شناخته‌شده و برخی نامشخص هستند. 21302 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899331
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند